ಫ್ರೆಂಡ್‍ಶಿಪ್ ಡೇ ನೆಪದಲ್ಲಿ..

ಆಗಸ್ಟ್ ಮೊದಲನೇ ಭಾನುವಾರ ಬಂದರೆ ಸಾಕು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಇರುವ ಗೆಳೆಯರು ನೆನಪಾಗಿ, ವಾಟ್ಸ್ಯಾಪ್‍ನಲ್ಲೇ ಒಂದು ಮೆಸೇಜ್ ಹರಿಯಬಿಟ್ಟು ಫ್ರೆಂಡ್‍ಶಿಪ್ ಡೇ ಆಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.. ನನ್ನದೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆಯೆಂದರೆ ಗೆಳೆತನ ಆಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ದಿನ ಬೇಕೆ?. ಅಥವಾ ಒಂದು ದಿನ ಸಾಕೇ..?

ನನಗನಿಸುವ ಹಾಗೆ ಗೆಳೆತನವೆಂದರೆ ಅದೊಂದು ಆತ್ಮೀಯ ಬಾಂಧವ್ಯ. ಗೆಳೆತನಕ್ಕೆ ಆಚರಣೆಯೊಂದು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಪಾಶ್ಚ್ಯಾತ್ಯ ನೆಲದಿಂದ ಎರವಲು ಪಡೆದ ‘ಫ್ರೆಂಡ್‍ಶಿಪ್ ಡೇ’ ಈ ಹಿಂದೆ ಕೇವಲ ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ಸ್ ಕಾರ್ಡ್ ಬೇಡಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಉಪಾಯ ಅಷ್ಟೇ..
ನಾವು ಚಿಕ್ಕದಿನಿಂದ, ಬೆಳೆದು ಬಂದಾಗಿನಿಂದ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೇ ಬೆಳೆದ, ಆಡಿದ, ನಗಿಸಿದ ಗೆಳೆಯರ ಸಂಖ್ಯೆಯೇನೂ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಕಷ್ಟದಲ್ಲೂ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿದ ಗೆಳೆಯ, ಸಣ್ಣಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮುನಿಸಿಕೊಂಡು, ಕ್ರಮೇಣ ಎಂದಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆತ್ಮೀಯವಾದ ಸ್ನೇಹಿತೆ, ಕಣ್ಣೀರು ಒರೆಸಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಮೂಡಿಸಿದ ಗೆಳೆಯರು ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯರಿಗೊಂದು ವಿಶೇಷ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ನೀಡಿರುತ್ತೇವೆ. ಹೈಸ್ಕೂಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗಿದ್ದು ನಂತರ ಅನಿವಾರ್ಯ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ದೂರಾಗಿ 30- 40 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವೂ ಆ ಗೆಳೆಯನಿಗೊಂದು ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದರೆ, ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿ ಹೆಸರು ನೆನಪಾಗದಿದ್ದರೂ ರೂಪ ಮಾತ್ರ ಆ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ನೆನಪಿರುತ್ತದೆ. ಅದುವೇ ಗೆಳೆತನ..
ಗೆಳೆಯನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗಸ್ಟ್ ಮೊದಲನೇ ಭಾನುವಾರವೇ ಬೇಕಿಲ್ಲ. ನೆನಪಾದಾಗ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ, ಅಥವಾ ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯ ಅಥವಾ ಗೆಳತಿಗೆ ಸಿಗುವ ಖುಷಿ ಎಂದಿಗೂ ಸಿಗಲಾರದು. ಆಗಸ್ಟ್‍ವರೆಗೂ ಕಾಯದಿರಿ.. ಪ್ರತಿದಿನ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದು ವಾಟ್ಸ್ಯಾಪ್ ಸ್ಟೇಟಸ್ ಇಣುಕುವ, ಫೇಸ್‍ಬುಕ್‍ನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವ ಬದಲು ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯರಿಗೊಂದು ಮೆಸೇಜ್ ಹಾಕಿ. ಓಹ್ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ನನ್ನ ಮರೆತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಭಾವ ಹಸಿರಾಗಿರುತ್ತದೆ..